In het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift The Lancet van december 2018 staat een artikel over de gezondheidsrisico’s van de in razend tempo toenemende hoeveelheid straling van mobiele technologie, dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat.
De auteurs van het artikel zijn niemand minder dan Dr. Priyanka Bandara, onafhankelijke wetenschapper van de Oceania Radiofrequency Scientific Advisory Association en Dr. David O Carpenter, Public Health expert verbonden aan de Albany NY University. Ze beginnen met te stellen dat:
“Een groeiende berg aan wetenschappelijke bewijs suggereert dat langdurige blootstelling aan radiofrequente elektromagnetische straling tot ernstige biologische- en gezondheidseffecten leidt”.
En dat de ICNIRP-normen, die alleen rekening houden met opwarming, “… bewezen ineffectief zijn gebleken om biochemische en fysiologische verstoringen te voorkomen”. Zoals veranderingen in hersenactiviteit, immuunreacties, oxidatieve stress, DNA-schade en een groter risico op kanker. Kunstmatige elektromagnetische straling moet volgens de schrijvers daarom worden meegenomen in de discussie over de gevolgen van de door menselijke activiteit veranderende condities van de leefomgeving, want:
“Nooit eerder is de mensheid van conceptie tot dood blootgesteld aan zoveel radiofrequente elektromagnetische straling dan in de laatste twee decennia. Bewijs van de effecten daarvan op het centrale zenuwstelsel, inclusief een gewijzigde neurologische ontwikkeling en het toegenomen risico op sommige neurodegeneratieve ziekten is een grote bron van zorg.”
Een indrukwekkende grafiek laat zien dat de hoeveelheid radiofrequente straling binnen 20 jaar exponentieel is gestegen van extreem laag tot bijna de door het ICNIRP gestelde grenswaarde. Terwijl we uit die grafiek ook kunnen afleiden dat de frequenties voor moderne draadloze communicatie juist in het gebied liggen waar de elektromagnetische straling van nature het allerlaagst is. De radiofrequente straling in dit frequentiegebied is dan ook in zeer korte tijd een triljoen (1.000.000.000.000.000.000) keer sterker geworden.
Tot nu toe wordt de discussie gedomineerd door de conclusie van de diverse gezondheidsraden. Die stellen dat de onderzoeksresultaten niet eenduidig op risico’s voor de gezondheid wijzen. Daarbij wordt aan het door de telecomindustrie gefinancierde, dus niet-onafhankelijke, onderzoek evenveel waarde toegekend als aan de vele goed opgezette onafhankelijke studies, die veelal duidelijke biologische effecten van elektromagnetische velden ver onder de opwarmingsnormen aantonen.
Zo blijkt uit een recente evaluatie van 3366 peer-reviewed studies (studies getoetst door vakgenoten) dat 68,2% ervan wijst op significante biologische- of gezondheidseffecten geassocieerd met blootstelling aan door de mens gemaakte elektromagnetische velden. De studies komen uit het online databestand van de Oceania Radiofrequency Scientific Advisory Association. Dit betreft de omvangrijkste gecategoriseerde databank van peer-reviewed studies op dit terrein. Nemen we daarvan alleen de experimentele onderzoeken met oxidatieve stress als eindpunt, dan blijkt zelfs uit 89% van de 242 studies dat radiofrequente straling tot oxidatieve stress leidt.
Naast de aangetoonde effecten op flora en fauna suggereren de schrijvers dat kunstmatige elektromagnetische velden mogelijk kunnen interfereren met de natuurlijke elektromagnetische velden, zoals de Schumann resonantie die het weer en het klimaat reguleert. Dat is nooit onderzocht evenmin als hun mogelijke invloed op de ionosfeer en andere atmosferische componenten. Wel is inmiddels experimenteel aangetoond dat de wijdverbreide claim dat radiofrequente straling te weinig fotonen-energie zou hebben om tot DNA-schade te kunnen leiden volkomen onjuist is. Want onderzoek toont aan dat radiofrequente straling wel degelijk DNA-schade veroorzaakt, vermoedelijk door oxidatieve stress.
De schrijvers concluderen daarom dat er “een urgente noodzaak bestaat tot het adresseren van de zo genoemde elektrosmog”. Zij roepen op tot een waarlijke evidence based benadering van de risico’s en de regulatie van kunstmatige elektromagnetische velden, waarin bij voorkeur gebruik wordt gemaakt van bekabelde apparatuur.
Dit alles is onderbouwd met een indrukwekkende lijst van toonaangevende studies die het alleen al waard maakt het artikel zelf te lezen: Planetary electromagnetic pollution, it is time to assess its impact.
Een vrije samenvatting door Vera Verhagen
Waardeer je deze website?
Overweeg dan ook eens om een donatie te doen, zodat de website ook in de toekomst kan blijven bestaan.