Brief naar fractievoorzitters: corona-app niet mogelijk voor stralingsgevoelige mensen

In verband met de bestrijding van het corona virus wordt nagedacht over apps om de besmetting te kunnen traceren. Ook op Europees niveau wordt daaraan gewerkt. In Nederland wordt dit waarschijnlijk ook beleid. Nu wordt nog gesproken op basis van vrijwilligheid, maar dat kan zomaar verplicht worden. Dat zou betekenen dat ook elektrohypersensitieve mensen verplicht zouden worden om een smartphone aan te schaffen. Nou, dat gaat bij ons niet gebeuren.

Ik heb inmiddels al actie ondernomen. Ik heb een persoonlijke brief geschreven naar minister De Jonge met een kopie naar minister president Rutte. Verder heb ik een brief geschreven naar alle fractievoorzitters. Deze brief kun je onderstaand lezen. Het is mijns inziens noodzakelijk om van ons te laten horen. Hoe meer hoe beter. Mijn oproep aan alle elektrohypersensitieve mensen is dan ook om een brief te schrijven naar de fracties en naar minister De Jonge.

Meerdere mensen hebben inmiddels een brief gestuurd. Nu blijken twee fracties al te hebben uitgesproken dat zij geen verplichte corona-app willen. Beste mensen, het heeft dus zin om te schrijven.

Hartelijke groet, Marja Geelhoed

Brief aan fractievoorzitters inzake corona-apps

Betreft: noodoproep elektrohypersensitieve mensen

Geachte …..,

In verband met de bestrijding van de corona crisis is de overheid van plan apps in te zetten, wat impliceert dat iedereen een smartphone zou (moeten) hebben. Er wordt bij dit overheidsbeleid geen rekening gehouden met een groep burgers die geen smartphone kunnen verdragen. Het gaat hierbij om elektrohypersensitieve mensen die gezien hun chronische ziekte en de daarmee samenhangende ernstige klachten doodziek zouden worden als zij verplicht worden tot een smartphone. Ik schrijf deze brief vanuit mijn eigen ervaring met elektrohypersensitiviteit. Tevens heb ik veel contacten met andere elektrohypersensitieve mensen en ben ik daardoor op de hoogte van hun situatie.

Elektrohypersensitiviteit, voor het geval u hier niet van op de hoogte bent, gaat samen met folterende, neurologische pijnen wanneer je in aanraking komt met straling. Het gaat om de straling van zendmasten, smartphones, wifi, routers, smart meters en alle andere technische draadloze toepassingen. Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar elektrohypersensitiviteit. Zie bijvoorbeeld ‘Electromagnetic hypersensitivity: evidence for a novel neurological syndrome‘. In de bijlage vindt u meerdere referenties naar wetenschappelijk onderzoek inzake elektrohypersensitiviteit.

Naast elektrohypersensitiviteit spelen vaak andere ernstige ziektebeelden mee zoals een persisterende chronische lyme, andere infectieziekten, ernstige vergiftigingen met zware metalen, geen of weinig mogelijkheid om gifstoffen te kunnen verwijderen naast allerlei andere klachten. In Nederland is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Duitsland, vrijwel geen kennis van de ziekmakende effecten van zware metalen. Zware metalen in de hersenen gedragen zich als een antenne die straling oppakt en vreselijke pijnen in het hoofd kunnen veroorzaken. Verder is het bij de Nederlandse Lymevereniging bekend dat sommige lymepatiënten elektrohypersensitief zijn en dat een aantal van deze patiënten inmiddels zijn overleden. Daarnaast zijn er meerdere elektrohypersensitieve mensen overleden waarbij niet is vast gesteld of zij lyme hadden (zij konden niet naar een arts vanwege de hoge stralingsniveaus in huisartsenposten). Van deze mensen is bekend dat zij niet langer de vreselijke pijnen konden verdragen en zij hebben uiteindelijk suïcide gepleegd.

Voor de groep elektrohypersensitieve mensen is het evident dat zij straling zo veel mogelijk mijden. Een smartphone is geen optie voor deze groep. Bestaande klachten zouden verergeren en de gezondheid zou hier ernstig onder lijden.

Elektrohypersensitieve mensen en hun directe familieleden gaan zeker niet meedoen aan de apps zoals de overheid die wil gaan inzetten. Zij laten zich niet verder ziek en kapot maken. Ook zullen familieleden hen hierin ondersteunen.

De burgerrechten van elektrohypersensitieve mensen worden op vele terreinen geschonden in Nederland. Eén van deze rechten betreft het recht op een gezonde leefomgeving die in het geval van elektrohypersensitieve mensen o.a. een beperking van straling in de eigen woning inhoudt. Dat betekent dat zowel straling van draadloze apparatuur van buren en straling van zendmasten niet de woning zouden mogen binnendringen. Omdat de overheid daarin niets onderneemt, zijn veel elektrohypersensitieve mensen genoodzaakt zelf de woning af te schermen tegen straling. Een smartphone in zo’n afgeschermde woning zou door reflectie de straling in de woning sterk verhogen; dat is contraproductief als je jezelf wilt beschermen tegen straling. In de buitenomgeving, waar de straling voor elektrohypersensitieve mensen veel te hoog is, zou de gezondheid ook nog eens verslechteren voor deze mensen als zij verplicht worden tot een smartphone.

Bij de bestrijding van het corona virus gaat het erom dat besmette mensen in thuis-quarantaine gaan. Het vaststellen van een besmetting kan gedaan worden met een test. Deze testen zijn momenteel beschikbaar. Een andere mogelijkheid is een immuniteitstest af te nemen, die ook op termijn beschikbaar komt. De uitkomst van deze testen kan ook op een andere manier geregistreerd worden dan in een app, bijvoorbeeld registratie via een pasje. Zo’n pasje kan overlegd worden aan autoriteiten indien betrokkene daar om gevraagd zou worden. Ik zie geen enkele reden waarom elektrohypersensitieve mensen niet in aanmerking zouden kunnen komen voor deze testen en registratie via een pasje.

Ik wil u als fractievoorzitter van uw partij dringend verzoeken om namens de groep elektrohypersensitieve mensen in Nederland bij minister De Jonge onze situatie kenbaar te maken. Verder verzoek ik u om in de Tweede Kamer zo’n pasje te bepleiten voor elektrohypersensitieve mensen.

In afwachting van uw reactie,

met vriendelijke groet,
Drs. M.C. Geelhoed-Oorschot

Bijlage

  1. Belpomme, D., Campagnac, C., & Irigaray, P. (2015).  Reliable disease biomarkers characterizing and identifying electrohypersensitivity and multiple chemical sensitivity as two etiopathogenic aspects of a unique pathological disorder. Reviews on Environmental Health, 30(4), 251-271.
  2. Genuis, S. J., & Lipp, C. T. (2012).  Electromagnetic hypersensitivity: fact or fiction?. Science of the Total Environment, 414, 103-112.
  3. Pall, M.L. (2015).  Microwave frequency electromagnetic fields (EMFs) produce widespread neuropsychiatric effects including depression. Journal of Chemical Neuroanatomy, 75, 41-53.
  4. Zamanian, A., & Hardiman, C. (2005).  Electromagnetic radiation and human health: A review of sources and effects. High Frequency Electronics, 4(3), 16-26.
  5. WHO (2014).  Electromagnetic fields and public health: mobile phones. Fact sheet N°193: WHO
  6. Belyaev, I., Dean, A., Eger, H., Hubmann, G., Jandrisovits, R., Johansson, O., … & Moshammer, H. (2015).  EUROPAEM EMF Guideline 2015 for the prevention, diagnosis and treatment of EMF-related health problems and illnesses. Reviews on Environmental Health, 30, 337-371.
  7. McCarty, D.E., Carrubba, S., Chesson Jr, A.L., Frilot, C., Gonzalez-Toledo, E., & Marino, A. A. (2011).  Electromagnetic hypersensitivity: evidence for a novel neurological syndrome. International Journal of Neuroscience, 121(12), 670-676.
  8. Rea et al. (1991).  Electromagnetic Field Sensitivity.  Journal of Bioelectricity, 10(1&2), 241-256.
  9. Bergqvist, U., Vogel, E., Aringerl, L., Cunningham, J., Gobba, F., Laitgeb, N., Miro, L., Neubauer, G., Ruppe, I., Vecchia, P., & Wadman, C. (1997).  Possible health implications of subjective symptoms and electromagnetic fields. CEC DG V report, Stockholm: Arbetslivinstitutet.
  10. Patel, P., & Gomes, J. (2016). The environmental causes of cancer: A literature review. Revue interdisciplinaire des sciences de la santé-Interdisciplinary Journal of Health Sciences, 1(1), 60-65.
  11. Hedendahl, L., Carlberg, M., & Hardell, L. (2015). Electromagnetic hypersensitivity–an increasing challenge to the medical profession. Reviews on Environmental Health, 30(4), 209-215.
  12. Santini, R., Santini, P., Le Ruz, P., Danze, J.M., & Seigne, M. (2003). Survey of people living in the vicinity of cellular phone base stations. Electromagn. Biol. Med., 22, 41-49.
  13. Brand, S., Heller, P., Bircher, A. J., Braun-Fahrleander, C., Huss, A., Niederer, M., … & Kuechenhoff, J. (2009). Patients with environment-related disorders: Comprehensive results of interdisciplinary diagnostics. International Journal of Hygiene and Environmental Health, 212(2), 157-171.
  14. Landgrebe, M., Frick, U., Hauser, S., Langguth, B., Rosner, R., Hajak, G., & Eichhammer, P. (2008). Cognitive and neurobiological alterations in electromagnetic hypersensitive patients: results of a case-control study. Psychological Medicine, 38(12), 1781-1791.
  15. Hajok, I., Marchwińska, E., Dziubanek, G., Kuraszewska, B., & Piekut, A. (2014). Environmentally related diseases and the possibility of valuation of their social costs. The Scientific World Journal, 2014.
  16. Prüss-Ustün, A., Wolf, J., Corvalán, C., Bos, R., & Neira, M. (2016). Preventing disease through healthy environments: A global assessment of the burden of disease from environmental risks.
  17. Hanninen, O., Knol, A.B., Jantunen, M., Lim, T.A., Conrad, A., et al. (2014).  Environmental burden of disease in Europe: assessing nine risk factors in six countries. Environmental Health Perspectives, 122(5), 439–46.
  18. Canadian Human Rights Commission (2007). The medical perspective on environmental sensitivities. http://www.chrc-ccdp.gc.ca/sites/default/files/envsensitivity_en.pdf

Waardeer je deze website?
Overweeg dan ook eens om een donatie te doen, zodat de website ook in de toekomst kan blijven bestaan.