Gelukkig komt elektrogevoeligheid steeds vaker in het nieuws. Afgelopen vrijdag heeft EenVandaag er in hun televisie-uitzending ook aandacht aan besteed. Sinds een paar maanden is er een stralingsarme camping als toevluchtsoord voor mensen die gezondheidsklachten ervaren door straling.
Fred Woudenberg van de GGD pleit zelfs voor een stralingsvrij woongebied en een behandelcentrum voor elektrogevoeligen. Dat is toch zeker een enorme stap voorwaarts!
Stralingsarme camping
Sinds enkele maanden is er een stralingsarme camping als toevluchtsoord voor elektrogevoeligen. Het gaat om Camping Waldruh in Getelo, dit ligt vlak over de grens met Duitsland (in de buurt van Almelo). Hier verblijven inmiddels al een aantal stralingsgevoelige mensen die niet meer in hun eigen woonomgeving kunnen functioneren omdat het daar voor hen onleefbaar is geworden. Zij voelen zich letterlijk een vluchteling. Gevlucht voor de straling waar zij ziek van worden.
GGD pleit voor behandelcentrum en stralingsvrij woongebied
Fred Woudenberg is Hoofd van de afdeling Gezondheid & Milieu van de GGD. Vanuit zijn werk is hij lid van het Kennisplatform ElektroMagnetische Velden. Hij geeft aan dat elektrogevoeligheid wetenschappelijk nog niet erkend is, maar hij neemt de gezondheidsklachten van mensen wel degelijk heel serieus. Volgens hem is het heel belangrijk dat er een goed behandelcentrum gaat komen voor elektrogevoelige mensen, “omdat het belangrijk is dat mensen hun leven toch een beetje op de rails kunnen houden”.
Daarnaast geeft hij aan “dat het voor mensen die echt heel erg lijden goed zou zijn als er een stralingsvrij gebied komt. Al is het maar een vierkante kilometer in Nederland waar mensen even tot rust kunnen komen.” Hulde voor Fred Woudenberg dat hij dit op de nationale televisie aangeeft. Uiteraard gaat het er niet alleen om dat mensen even ergens tot rust kunnen komen, het gaat ook om stralingsvrije gebieden waar elektrogevoelige mensen permanent kunnen wonen. En slechts één plek in heel Nederland is wel erg beperkt. Maar het is een mooi startpunt voor verdere discussie!
Het creëren van stralingsvrije gebieden gaat nog wel een uitdaging worden met de huidige kabinetsambitie tot digitale connectiviteit ‘overal en altijd’. Vorige week is het Actieplan Digitale Connectiviteit door staatssecretaris Mona Keijzer gepubliceerd en daarin valt te lezen dat operators verplicht worden om te zorgen voor 98% dekking in alle gemeenten. Hierdoor komen er dus juist steeds minder stralingsarme plekken in Nederland.
Buitenland neemt wel maatregelen
Elektrogevoeligheid is officieel nog steeds niet wetenschappelijk erkend. Er zijn wel al vele duizenden wetenschappelijke onderzoeken waaruit is gebleken dat elektromagnetische velden wel degelijk biologische en neurologische effecten hebben op vele processen in ons lichaam. Stralingsklachten afdoen als ‘door de mensen zelf ingebeelde ziekte’ is dan ook een onzinnige uitspraak. De WHO heeft straling in 2011 al ingedeeld in categorie 2B, mogelijk kankerverwekkend, en er ligt een luid en duidelijk advies van de Raad van Europa waarin zij een dringende oproep doen om het voorzorgsprincipe toe te passen. Ook zijn er al vele appèls gedaan door groepen van wetenschappers, zoals het International EMF Scientists Appeal dat inmiddels door 242 wetenschappers uit 41 landen is mede-ondertekend.
De landen om ons heen nemen deze waarschuwing wel serieus. Zo komt er in Frankrijk een totaal verbod op het gebruik van mobiele telefoons op lagere en middelbare scholen. In België komt er een voorstel voor de erkenning van Elektro Hypersensitiviteit. In Zweden zijn er al sinds 2006 stralingsvrije ruimten in ziekenhuizen. In april 2017 oordeelde een Italiaanse rechter dat de mobiele telefoon de oorzaak was van een hersentumor en moest er een schadevergoeding uitgekeerd worden. En ook het Spaanse Hooggerechtshof besloot daartoe in 2016 bij een telecommunicatie ingenieur.
Cyprus geeft haar inwoners al sinds 2015 actieve voorlichting over de gezondheidseffecten van straling. Zie bijvoorbeeld onderstaande video van 4 minuten die in opdracht van de overheid is gemaakt. Kinderen verwachten dat wij ze beschermen tegen overmatige elektromagnetische straling. En in deze video van 3 minuten laten jongeren uit Cyprus zelf zien wat zij doen om de blootstelling aan straling te beperken.
De Nederlandse overheid neemt het probleem nog steeds niet serieus
In Nederland worden nog steeds geen voorzorgsmaatregelen getroffen. En dat is heel zorgelijk, omdat de meeste mensen nog helemaal niet beseffen dat hun gezondheidsklachten (mede) door straling kunnen worden veroorzaakt.
Als je er op tijd bij bent, dan voorkom je dat mensen zo ziek en depressief worden dat ze hun werk verliezen en steeds verder afglijden. Chantal Halmans is ook elektrogevoelig en schreef hier in 2017 een boek over: De Draadloze Kooi. Ze is boos op de overheid, omdat die hen in de steek laat. De politiek zou volgens haar juist voor stralingsvrije plekken moeten zorgen waar elektrogevoeligen kunnen wonen. En vorige maand heeft Bregtje van der Haak een 82 minuten durende film uitgebracht over elektrogevoeligheid, te weten Ubiquity (wat ‘alom aanwezig’ betekent). Deze film heeft de afgelopen maand in vele bioscopen gedraaid en is op 22 oktober te zien bij de VPRO.
Met alle aandacht die elektrogevoeligheid de laatste tijd krijgt, kan ook onze Nederlandse overheid er niet meer omheen dat straling echt niet zo onschuldig is als dat zij nu doet voorkomen. Hopelijk heeft onze overheid binnenkort ook het lef om het onderwerp elektrogevoeligheid serieus te nemen en gaat zij de bevolking ook actief voorlichten en maatregelen nemen om de bevolking te beschermen tegen de almaar toenemende hoeveelheid straling. En zo niet, dan wordt het tijd dat wij de overheid aansprakelijk gaan stellen voor het negeren van alle signalen en de mogelijke gezondheidsschade die daardoor wordt veroorzaakt.
Silvia Belgraver
Waardeer je deze website?
Overweeg dan ook eens om een donatie te doen, zodat de website ook in de toekomst kan blijven bestaan.