Silvia

Zo’n vijf jaar geleden kwam ik er achter dat mijn gezondheid daadwerkelijk wordt verstoord door straling. Deze bewustwording is in mijn geval via het fenomeen laagfrequent geluid naar voren gekomen.

Van de ene op de andere dag begon ik ineens zware bromtonen te horen en voelde ik de fysieke trillingen van dit geluid in mijn hele lichaam. Ik wist niet wat mij overkwam. Eerst dacht ik dat het van een apparaat in mijn eigen huis kwam, maar bij het uitzetten van de hele stroomvoorziening in mijn appartement was het er nog steeds. Wellicht werd het dan veroorzaakt door een koelkast of een ander brommend apparaat bij de buren. Alle drie de buren van het appartementenblok hebben toen ook hun stroom een nachtje uit gezet. Maar de brom bleef. Het kwam dus niet uit ons pand.

Daarna begon de zoektocht buitenshuis. Op het moment dat mijn klachten begonnen werd er net schuin tegenover ons complex een nieuwbouwproject gerealiseerd. Er stonden allerlei bouwapparaten zoals waterpompen, elektriciteits-aggregaten, etc. Deze apparaten produceerden zware bromtonen in de grond. Als je er vlak naast stond dan kon iedereen de trillingen daarvan fysiek voelen. Dit leek mij een aannemelijke verklaring, dus heb ik de aannemer gebeld en gevraagd of hij de apparaten in ieder geval ’s nachts uit kon zetten. Maar als de waterpompen uitgezet zouden worden, dan loopt het terrein vol water, dus dat was geen optie. Ze hebben wel wat elektra-generatoren op houten verhogingen gezet, maar ook dat loste het probleem niet op.

Aangezien ik door de fysieke trillingen slecht sliep werd de gevoeligheid steeds groter en de klachten steeds erger. Uiteindelijk heb ik toch maar de gemeente gebeld om mijn probleem te melden. Er kwam iemand van de gemeente en later ook iemand van de GGD. Zij hebben beiden even geluisterd en constateerden dat er niets aan de hand was. Ik werd verwezen naar het ziekenhuis, zij dachten dat het aan mijn eigen oren lag (tinnitus of iets dergelijks). Vervolgens heb ik het ziekenhuis gebeld waar ik te horen kreeg dat ze waarschijnlijk niets konden doen aan het ‘gehoor-probleem’, maar dat ze mij wel konden leren omgaan met de situatie. Maar het ging mij niet zozeer om de bromtoon, daar was ik inmiddels wel ‘soort van aan gewend’, maar vooral om de fysieke trillingen die ik voelde. Maar dat fenomeen werd niet erkend.

Bij navraag bleken buren, vrienden en familie deze trillingen helemaal niet te voelen of te horen. Uiteindelijk heb ik zelf een geluidsmeting laten doen en bleek dat er wel degelijk laagfrequent geluid aanwezig was in mijn huis. De meeste mensen hebben alleen niet de gevoeligheid om dit te horen/voelen. Het was een hele geruststelling dat ik in ieder geval niet gek was, dat de geluidstrillingen er wel degelijk waren. Er was dus niets mis met mijn oren.

Vervolgens ben ik naar een erkende bioresonantie-praktijk geweest om een meting te laten doen naar wat er in mijn lichaam aan de hand was. De conclusie was dat mijn lichaam zeer ernstig stralingsbelast was. Naast deze stralingsbelasting werden er verder geen andere lichamelijke verstoringen aangetroffen. Toen viel voor mij het kwartje. Ik heb een aantal bioresonantie-behandelingen gehad om de stralingsbelasting te verwijderen en daarna knapte ik heel snel weer op. Het laagfrequente geluid hoorde en voelde ik niet meer. Ik dacht dat daarmee het probleem voorgoed was opgelost, maar niets bleek minder waar.

Ongeveer een half jaar later begonnen de trillingen namelijk ineens weer opnieuw. Ik heb toen bij twee verschillende bioresonantie-praktijken metingen laten doen (om de waarheid hiervan uit te testen) en bij beiden bleek dat de stralingsbelasting weer terug was. Verder constateerden ze ook geen andere lichamelijke klachten die dit konden veroorzaken. Weer een aantal bioresonantie-behandelingen gehad en daarna waren de klachten weer weg. Dit zelfde heb ik weer een tijd later nog een keer meegemaakt. Inmiddels is voor mij de relatie tussen straling en laagfrequent geluid wel aangetoond.

Onlangs kwam ik onderstaande afbeeldingen tegen. Links het aantal draadloze communicatie­netwerken (zendmasten/wifi) in Europa, waarbij geel de meeste straling betekent (bron: Wireless Network Map). Rechts een afbeelding van de klachten van laagfrequent geluid (bron: The World Hum Map). Wellicht zijn er ook andere verklaringen, maar de afbeeldingen tonen verrassend veel overeenkomsten!

 

Nadat ik zelf ervaren had dat er een relatie was tussen straling en laagfrequent geluid, ben ik mij verder gaan verdiepen in het fenomeen straling. Ik besefte mij ineens dat ik op veel stralingsgevoelige locaties kwam/verbleef. In de buurt van mijn huis stond een zendmast. Ik reisde elke dag met de bus en metro naar mijn werk. In de bus is wifi aanwezig en de mede-reizigers zijn altijd actief met hun smartphone in de weer. De bus vormt een (metalen) kooi van faraday waardoor de straling nog eens extra heen en weer kaatst. Ik werkte in Amsterdam, waar op elke hoek van de straat wel een zendmast staat. Ook op mijn werk bleek dat er op het pand naast ons een zendmast stond die onze kant op straalde. Dus ook gedurende de dag verbleef ik in een omgeving met veel straling. Eigenlijk niet zo vreemd dat ik hierdoor stralingsbelast raakte.

Ik heb toen het roer compleet omgegooid. Eerst een ander huis gezocht in een stralingsarme buurt. Een stralingsmeting laten doen door een woonbioloog en daarna de muur naar de buren (want zij hebben wel wifi en een Dect-telefoon) stralingswerend gemaakt met speciale verf. Daarna mijn baan in Amsterdam beëindigd en een stralingsarme werkplek gevonden in Heemstede, zodat ik met de fiets naar het werk kon gaan. Wifi, Dect-telefoon, smartphone of andere draadloze apparatuur gebruikte ik sowieso al niet. Dus al met al heb ik een redelijk stralingsarm leven gecreëerd. En met als gevolg dat ik nu al twee jaar geen laagfrequent geluid-klachten meer ervaar. Daarnaast merk ik dat ik ook veel meer energie heb en dat ik mij over het algemeen gewoon veel beter voel. Maar zodra ik in omgevingen met straling kom, merk ik wel dat er gelijk weer van alles ontregeld wordt in mijn lijf, dus het is wel een levenslange opgave om straling te vermijden. En dat is zeker niet eenvoudig.

Inmiddels ben ik mij er van bewust geworden op hoeveel plekken je dagelijks straling tegen komt. In bussen en treinen is tegenwoordig wifi al normaal geworden. Maar dat betekent wel dat ik niet meer met het openbaar vervoer kan/wil reizen. Inmiddels heb ik zelf maar een auto gekocht om nog mobiel te kunnen blijven. Voor wat betreft werk voel ik mij voor het eerst in mijn leven arbeidsgehandicapt. Ik kan niet meer overal werken. Bijna alle werkgevers hebben hun pand tegenwoordig namelijk vol met wifi(-versterkers) hangen. Maar ook in winkels, de bibliotheek, uitgaansgelegenheden, etc. is de wifi inmiddels niet meer weg te denken. Op reis naar het buitenland ga ik niet meer. In vliegtuigen heeft de wifi ook al zijn weg gevonden. En dan heb ik het nog niet eens over de scan-poortjes om het vliegveld op te komen. Kortom, ik merk dat ik steeds meer aan huis gebonden begin te raken. Gelukkig verkeer ik wel in de situatie dat ik inmiddels een goede thuisplek heb, dat is helaas niet voor iedereen weggelegd.

Aangezien ik inmiddels veel ervaringen heb opgedaan, wil ik dit graag delen met andere mensen die tegen de zelfde problemen aan lopen. Vandaar dat ik een opleiding tot stralingsdeskundige heb gevolgd, zelf professionele meetapparatuur heb aangeschaft en in augustus 2016 met een eigen praktijk ben gestart om andere mensen te helpen.

En zo kwam ik in december 2016 voor een meting terecht bij een bewoonster op de 11e etage van de Claus Sluterweg in Haarlem. Toen ik het appartement binnen stapte voelde ik direct een enorme druk op mijn lichaam en met name op mijn ogen, ik werd duizelig/draaierig en voelde tintelingen op mijn hoofd. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Ik wilde dan ook het liefst zo snel mogelijk weer weg. In de woonkamer keek ik vol tegen de zendmast aan waar zij gewoon recht op uit keek. Ik was werkelijk verbijsterd dat er een vergunning was afgegeven om een zendmast zo dicht op woningen te mogen plaatsen. En dan ook nog op een paar meter afstand van een school waar kinderen langdurig verblijven. Tijdens de meting bleek dat mijn meetapparatuur de straling op de meeste plekken in huis niet meer kon meten omdat de straling het maximale bereik van de meter overschreed. Ernstig.

Vervolgens ben ik aanwezig geweest bij de informatiebijeenkomst van T-Mobile voor de flatbewoners en ook bij de hoorzitting van de gemeente over deze mast. Ik vond het zorgelijk zoals er met stralingsgevoelige mensen wordt omgegaan. En nadat ook Vera namens 65 inwoners had ingesproken bij de commissie Beheer van de gemeente Haarlem was de Raadsmarkt een feit.

Aangezien ik zelf in Heemstede woon, besloot ik om ook bij de gemeente Heemstede mijn zorgen kenbaar te maken. Op vrijdag 2 juni 2017 ben ik tijdens de open inloop bij de burgemeester van Heemstede (Marianne Heeremans) op bezoek geweest. Ik heb haar geïnformeerd over de gezondheidseffecten van straling en gemeld dat ik mij als inwoner ernstig zorgen maak over de ontwikkelingen die gaande zijn. Zij adviseerde mij om contact op te nemen met de Wethouder die dit in zijn portefeuille heeft.

Op woensdag 7 juni zat ik vervolgens bij Wethouder Sebastiaan Nieuwland en beleidsmedewerker Ruben Visser aan tafel. Ze namen het onderwerp heel serieus en ik kreeg uitgebreid de tijd om mijn verhaal te doen. Aan het eind van het gesprek gaf de heer Nieuwland aan dat hij bij de gemeente Haarlem zou aangeven dat de gemeente Heemstede ook graag aanwezig zou zijn bij de Raadsmarkt. Sterker nog, hij stelde zelfs voor om de gemeenten Bloemendaal en Zandvoort ook uit te nodigen, zodat er voor de hele regio Zuid-Kennemerland een gezamenlijk beleid voor dit onderwerp gemaakt kon worden. Samen sterk.

Na afloop van het gesprek heb ik mijn brief, die ik had gericht aan alle gemeenteraadsleden in Heemstede, bij hen achtergelaten zodat ze e.e.a. nog eens konden nalezen. Kort daarna ontving ik een brief van de gemeente Heemstede dat alle gemeenten inderdaad naar de Raadsmarkt zouden komen. Wat een voortvarende acties waren dat. Zo kan het dus ook!

Nu we dan toch de aandacht hebben van vier gemeenten, leek het mij een goed plan om via een website alle documenten en informatie die wij al verzameld hebben te delen. Alles staat dan overzichtelijk en toegankelijk bij elkaar. Samen met mijn broer (waarvoor dank!) heb ik vervolgens de website StralingsBewust.info ontworpen en ingericht.

Ook na de Raadsmarkt kan dit mooi als naslagwerk dienen.

Ik hoop dan ook dat de gemeenteraadsleden de moeite willen nemen om zich te verdiepen in de materie en er voor gaan zorgen dat de gemeenten hun verantwoordelijkheid oppakken om gezamenlijk beleid te maken omtrent de gezondheidseffecten van straling.

Naschrift:
Zie voor meer informatie over laagfrequent geluid de website van Stichting Laagfrequent geluid en de documentaire De Brom.

Klik hier voor het overzicht van ervaringsverhalen over gezondheidsklachten door straling.


Waardeer je deze website?
Overweeg dan ook eens om een donatie te doen, zodat de website ook in de toekomst kan blijven bestaan.