Na diverse brieven aan de gemeente, begint er nu toch wat te bewegen in Heemstede. De gemeente heeft op 9 september een aantal vragen gesteld aan de overheid naar aanleiding van de internetconsultatie over de uitrol van 5G. En op 4 oktober stond er een groot artikel in het Haarlems Dagblad waarin te lezen viel dat CDA Heemstede ervoor pleit om het Groenendaalse Bos in Heemstede 5G-vrij te houden. “Het mobiele bereik in het Heemsteedse bos Groenendaal is slecht en dat is goed. Gevoelig voor straling of niet, het lijkt mij goed als er plekken blijven waar je even onbereikbaar kan zijn”, aldus Oscar Boeder van CDA Heemstede.
Een mooie eerste stap, want bossen zijn belangrijke plekken om als stralingsgevoelig persoon nog te kunnen ontspannen en herstellen. Bomen houden straling tegen, dus dat zijn fijne plekken om te zijn. En zeker nu het nabijgelegen Nationaal Park Zuid-Kennemerland een “Smart” Park is geworden, is het belangrijk dat er ook stralingsarme natuurgebieden in deze regio blijven bestaan.
Maar daarnaast zullen er uiteraard nog veel meer stralingsarme plekken moeten komen, want je wilt als stralingsgevoelig persoon natuurlijk ook ergens wonen, leven en werken.
Wifi-vrije werkplek?
Het Haarlems Dagblad heeft mij voor het nieuwsbericht over het 5G-vrije bos ook geïnterviewd. Zoals ze in het artikel vermelden ben ik zelf onlangs inderdaad mijn baan als salarisadministrateur kwijt geraakt omdat ik niet in een werkomgeving met wifi wilde werken. Een confronterende ervaring.
Na de verhuizing naar een nieuw bedrijfspand wilde mijn werkgever geen stralingsarme werkplek meer voor mij realiseren. “We leven nu eenmaal in een digitale wereld en alles gaat tegenwoordig draadloos”, daar moest ik mij maar aan aanpassen. Ze wilden de verhuizing gelijk aangrijpen om het ‘ambulante werken’ in te voeren. Oftewel, alleen nog maar flexibele werkplekken, mobiele telefoons en draadloze laptops. En dat betekent dat er ook overal wifi – en dus heel veel straling – in het nieuwe pand zou komen.
Maar door wifi krijg ik geïrriteerde ogen, voel ik een sterke druk op mijn hoofd, word ik draaierig, kan ik niet meer goed nadenken en als dat te lang duurt dan voel ik mij fysiek onwel worden. Als je uit zo’n wifi-omgeving weg bent, dan zijn de klachten ook weer snel weg. De relatie tussen straling en gezondheidseffecten is voor mij dan ook duidelijk voelbaar. Daar heb ik geen wetenschapper voor nodig.
Een stralingsarme werkplek is met wat kleine aanpassingen vaak best te realiseren. Ik heb dan ook voorgesteld om in een hoekkamer in het pand een stralingsarme werkplek te realiseren met bedrade apparatuur en zonder wifi op die kamer. Daarnaast kunnen de muren (indien nodig) afgeschermd worden met bijvoorbeeld stralingswerende verf. Maar ze wilden daar niet aan meewerken en mijn arbeidsovereenkomst werd beëindigd. Dat was erg confronterend. Je wilt werken, je kunt werken en toch ben je ineens werkloos omdat je niet meer in de nieuwe situatie past.
Geldt inclusiviteit niet voor iedereen?
Helaas ben ik hierin niet de enige. Ik ken inmiddels heel veel mensen in vergelijkbare situaties. En dat is treurig om te zien. Heel veel mensen met waardevolle kwaliteiten die niet meer mee mogen doen aan de samenleving omdat ze ‘niet meer passen’ in de huidige wifi-wereld. Maar hoe zit dat dan met die inclusieve samenleving? Geldt die inclusiviteit niet voor stralingsgevoelige mensen?
Veel werksituaties zijn prima werkbaar te maken voor stralingsgevoelige mensen. Waar een wil is, is een weg. Hierbij wil ik alle werkgevers dan ook oproepen om dit probleem serieus te nemen en ook ons de gelegenheid te geven om onze bijdrage te leveren aan de samenleving. Ik krijg nu steeds bij sollicitaties te horen dat ze mij graag hadden willen aannemen, maar dat een wifi-vrije werkplek bij hen niet realiseerbaar is. Is er nog een werkgever die wel bereid is om een stralingsarme werkplek te regelen? Ik hoor het graag.
Kostenpost voor de samenleving
Daarnaast wil ik ook gemeenten en overheden oproepen om deze problematiek serieus te nemen. Al is het maar vanwege het financiële kostenplaatje voor de samenleving. Als je als stralingsgevoelig persoon niet in de gelegenheid wordt gesteld om ergens te kunnen werken, dan ben je aangewezen op een WW-uitkering, ziektewet-uitkering, arbeidsongeschiktheidsuitkering of uiteindelijk bijstand. Dat kost de samenleving dus veel geld. Terwijl wij stralingsgevoelige mensen wel degelijk heel graag willen werken en onze kwaliteiten ten dienste willen stellen aan de samenleving. Maar dan moet het wel ergens mogelijk worden gemaakt.
Gemeenten kunnen hierin meehelpen door bijvoorbeeld een WMO-vergoeding te verstrekken om muren van een werkplek af te schermen met stralingswerende verf. Of door afschermende raamfolie of -vitrage te vergoeden om straling van nabijgelegen zendmasten te weren. Er zijn ook situaties bekend waarbij gemeentes een bijdrage in de kosten gaven vanuit het gemeentelijke ‘Ontschottingsfonds‘ of vanwege de ‘hardheidsclausule‘.
Waar kunnen we nog wonen?
En dan hebben we het nog niet gehad over het stralingsarm kunnen wonen. Aangezien 5G vanwege de millimetergolven een veel korter bereik heeft, zullen er heel veel zendantennes bijgeplaatst moeten worden. Dat betekent dat 5G in onze directe persoonlijke leefomgeving terecht komt. Waar je nu nog enigszins stralingsarm kunt wonen door een huis te zoeken op een zo groot mogelijke afstand van de huidige zendmasten, wordt dat met 5G een vrijwel onmogelijke opgave. Daarmee wordt onze leefwereld weer een stuk kleiner. Gelukkig ontstaan er inmiddels al initiatieven voor afgeschermde stralingsarme appartementen, maar dit moeten we als samenleving toch eigenlijk helemaal niet willen?!
Geen 5G uitrollen
Er zijn inmiddels zoveel waarschuwingen van artsen, onafhankelijke wetenschappers, belangenverenigingen en burgers die gezondheidshinder ervaren door de straling die er nu al is, dat ik werkelijk niet begrijp waarom de overheid toch maar koste wat het kost door wil gaan met de uitrol van 5G. En dat allemaal voor wat sneller internet en zelfrijdende auto’s? En om koploper te kunnen zijn? Is dat het waard om onze gezondheid voor op het spel te zetten? Is dat het waard dat steeds meer mensen straks letterlijk nergens meer kunnen wonen, leven en werken?
Het is heel fijn dat CDA Heemstede een 5G-vrij bos wil realiseren, maar het zou nog veel beter zijn als we gewoon 5G helemaal niet uitrollen.
Silvia Belgraver
Lees ook:
> Artikel GGZ: 5G – een netwerk van mogelijkheden en risico’s
> Alle gemeenten per brief geïnformeerd over kritiek van 20-tal gemeenten op wetsvoorstel verplichte medewerking uitrol 5G
> Goed onderbouwd artikel van De Groene Amsterdammer: Bellen schaadt cellen
Waardeer je deze website?
Overweeg dan ook eens om een donatie te doen, zodat de website ook in de toekomst kan blijven bestaan.