Ze ziet de wereld een beetje wazig, door haar voile van dungeweven zilverdraad. Elles Kater uit Nieuwe Niedorp kopt ’m zelf maar in. „Ik weet ’t: dit is echt een mallotig gezicht. Ik sta voor paal zo.”
Nou ja, dat is sterk uitgedrukt, maar een beetje wonderlijk ziet het er wel uit ja. Ze draagt een soort mutsje met voor haar gezicht een netje van zilverdraad. Ze lijkt een imker, maar dan zonder bijenkast. Bezoekers van het ziekenhuis in Alkmaar kijken soms vreemd naar haar. Maakt Elles niet uit. „Je krijgt nu eenmaal veel straling binnen via het gezicht, dus het moet maar even. Het kan me niet meer schelen wat andere mensen van me denken. Ik heb mezelf al zo vaak moeten verdedigen de afgelopen jaren.”